Goet Foud zangfeestje

Hieronder vind je een verslag van het Concert van het OZM (Overleg Zangersgezelschappen Maastricht) op 6 oktober 2013 door John Claessens.

Het motto was “Goet foud Zangfeestje”.

Deel namen: Opera Comique onder leiding van Tyemie Etxebarria en begeleid door Yuki Chada, Kwaheri onder leiding van Edward Berden en begeleid door Denny Gorissen, Het Mestreechter Gelegenheidskoer onder leiding van Rob Christiaans  en Vocal Group Odeon onder leiding van Jacqueline Nelissen.

Odeon had ook de organisatie voor haar rekening genomen.

Opera Comique 

Opera Comique beet het spits af en kwam uitgedost als (godsdienst)vluchtelingen op in het vluchtelingenkoor uit “Les Dragon de Villars”. Goetfoud was natuurlijk dat alleen de vrouwen de lasten (koffers) droegen. De muziek begon voor mij als een soort pointillisme die gedurende het stuk langzaam overging in dramatique.  Het tweede deel was een medley van Porgy en Bess en ook hier kwam het gezelschap weer op in de voor die tijd passende kledij. Iedereen weet wel hoe die muziek kan klinken en Opera Comique heeft er een fantastische voorstelling van gemaakt. Het was een echt muziekspel waarin ook solistische optredens een plaats kregen.

Kwaheri

Kwaheri (Tot ziens in het Swahili!) een vrouwenkoor. Ik had er nog nooit van gehoord en velen met mij. Het begon al meteen goetfoud, want aan het in het programmaboekje opgenomen programma zou het koor zich niet houden, zo deelde Edward mee. Het koor beantwoordde die mededeling met een uitbundig gezongen “Halleluja” uit een lied van Lennard Cohen waarmee  het enthousiasme en de sfeer van plezier in het zingen onderstreept werd. Via  “Hans en Grietje”  op zijn Duits en volgens de echte Duitse traditie nam het koor ons mee naar “Double Trouble” uit Harry Potter, vervolgens naar de romantiek van Franz Schubert, naar  “Le Printemps” van M. Fugain en met het “Chanson Incomprehensible” brachten ze ons bij Charly Chaplin. Daarbij hebben ze ons niet alleen muziek in alle talen van West Europa laten horen, maar ons met veel dynamiek en zangplezier ook door al die stijlperiodes heengevoerd.

Mestrechter Gelegenheidskoer 

Mestrechter Gelegenheidskoer is een mannenkoor dat alleen in het Mestreechs zingk. De dirigent opent met het uittrekken van zijn jas. Dat is natuurlijk Goetfoud en draait zich half om (Goetfoud?) naar het publiek  en legt ze een litanie van Goetfoude zaken voor waarop eenieder zijn invulling van goet of foud mag geven, zo ook het gegeven dat het koor het enige koor is dat in uniform is, Goet of Foud?  ‘T vollek deed dapper mee. Al vanaf het eerste lied liet de zaal zich de kans om mee te zingen of om mee te klappen niet ontnemen. Als dan ook nog in een paar liederen solisten aan bod komen, dan vindt dat gretig aftrek bij ‘t vollek. Heel bijzonder was de begeleiding van een trommelaar, die in zijn eenvoud toch een spectaculaire toevoeging aan de melodische muziek blijkt te zijn. Hun programma draaide echt volledig om Maastricht met nummers als  “Mestreech aon de Maos”,  “Heimwee nao Mestreech”,  “Stad vaan mien Awwers”, die dat onderstrepen en die met enthousiasme vanuit het koor en vaak  door het meedoen vaan ‘t Vollek ook als zodanig worden geaccepteerd.

Vocal Group Odeon

Vocal Group Odeon (een gemengd gezelschap) is het enige koor dat helemaal a capella optreedt. Het optreden begint met een  “Goetfoude Repetitie”  van een zangeres, begeleid door een bas (instrument), die eerst van de Buehne afgestuurd moet worden! In het (verdere) eerste deel van hun optreden gaat het onder de tonen van de onsterfelijke Bach dat ze al zingend en door elkaar heen wervelend laten horen en… zien. Het is een aaneenkoppeling van samenzang en solistisch zingen, waarbij de verschillende tonen van de donkere en de lichtere stemmen in elkaar overvloeien, terwijl dans en expressie de gezongen teksten ondersteunen. Mooi is daarbij dat, wat gezongen wordt ondanks die waterval van klanken en bewegingen zo goed verstaanbaar is.  In het tweede deel gaat het koor een wat populairder en moderner kant op met “Caravan” van Duke Ellington, “Ik ben hem kwijt” van Brigitte Kaandorp en “That Man” van D. Giorgio.  Ook dan blijft het koor gevarieerde zang en dans combineren.  Tenslotte eindigt het koor met een “Schlagerfestival” .

Het was een fantastisch concert, vol van enthousiasme, van afwisseling, van hoogstandjes, van plezier en van genieten. Iedereen was werkelijk ingenomen met dit zo gevarieerde concert.

Aan het einde van het concert werd ook nog afscheid genomen van Ronald van de Eijnde, de voorzitter van het OZM. Een van zijn voornaamste bijdragen aan het succes van deze Concerten is zijn idee geweest om de concerten aan de hand van een thema samen te stellen.

Het werkt, de hele zaal, bijna tot de nok toe gevuld heeft het allemaal gezien en beleefd.